Niets rustgevender dan een wandeling langs geluidloze graven. Op loopafstand van mijn huis ligt het Rooms Katholieke Kerkhof. Plechtige namen gebikt in grijzig steen. Deze middag benevelt een waterige zon het licht boven de schots en scheef gegroeide grafstenen. Treurwilgen op willekeurige plekken, waar de doden met mazzel onder de hangende takken eeuwig troost genieten. Er heerst een magische herfststilte. Zelfs de vogels lijken hun adem even in te houden. Lees verder Poes Kees
Tag: Groningen
Groningen, mijn stoere stad
nachtelijke stemmen gonzen
als zacht vernis over de daken
duizenden fluisterende sluimeringen
aaien zijig langs mijn gezicht
fietsend door broeierige straten
maakt mijn stoere stad zich op
waakt over een daverende schaterlach
nieuwe, verlegen, bijna aanrakingen
een meeuw scheert rakelings langs
mijn luchtige hoofd, een schreeuw
wat een genot, mijn trouwe stad
ik vang een blik, een gulle glimp
een groet van echt gemeend
de wind blaast zijn stem onzichtbaar
in de zwoele stadse avondgloed en
het beeld spreidt zich uit als inkt